Het verhaal van Gerry en Liesbeth Frans-Gellens
Gerry Frans en Liesbeth Gellens wonen samen met hun drie zoontjes een kleine zeven jaar aan de Begijnendijksesteenweg in Ramsel wanneer Gerry de uitdaging van een nieuwe job aangaat. Die brengt hem naar Koersel-Beringen, waar hij als dierenarts geregeld weekend- en/of nachtdienst zal hebben. Dan woon je maar beter niet te ver van je patiënten en hun baasjes.
Hun nieuwe thuis vinden ze in Ham. Nu nog een koper vinden voor hun ‘oude’ woning…
“Omdat we het betalen van een commissie wilden omzeilen, hebben we eerst geprobeerd ons huis zelf te verkopen”, begint Gerry. “We lieten een onafhankelijke schatter komen, zetten een verkoopbord voor de deur en plaatsten een advertentie op Immoweb. Dat lokte weinig reactie uit. We kregen wel al eens een telefoontje, maar als we dan de prijs vermeldden, dan was er plots geen interesse meer. Eén iemand heeft het gewaagd om aan te bellen, maar ook die persoon kon zich niet vinden in het bedrag. Waarschijnlijk heeft de schatter, die uit het Leuvense afkomstig was, de daar gebruikelijke waardebepalingen gehanteerd. Om potentiële kopers de kans te geven af te bieden, hadden wij er dan nog een schepje bovenop gedaan. Conclusie: onze vraagprijs was te hoog.”
“In diezelfde periode hebben we ook enkele makelaars aan de deur gehad”, vervolgt Liesbeth. “Die hadden één ding gemeen: ze deden allemaal hun uiterste best om hun concullega’s af te kraken en ons zo te overtuigen voor hen te kiezen. Maar, dat werkt bij ons averechts.”
“Intussen hadden wij ons nieuwe huis al gekocht”, vult Gerry aan, “en doordat onze oude woning al een tijdje te koop stond, begon de last van het overbruggingskrediet stilaan zwaar te wegen. We hebben dan beslist om toch met een bemiddelaar in zee te gaan en de ERA-makelaar in Beringen via wie we gekocht hadden, heeft ons doorverwezen naar haar collega’s van ERA Janssens & Janssens in Tielt-Winge.”
Liesbeth: “In tegenstelling tot de makelaars met wie we eerder kennis hadden gemaakt, legde Koen ons gewoon uit wat we van hun kantoor aan service mochten verwachten. Dat deed hij zónder daarbij collega’s door het slijk te halen en zónder pusherig over te komen. Voor zijn prijsbepaling baseerde hij zich op de uiteindelijke verkoopprijs van soortgelijke woningen uit onze regio en het aantal dagen dat die huizen op de markt hadden gestaan.”
“We kwamen ook al snel achter de voordelen van het werken met een makelaar’, zegt Gerry. “Als je bedenkt wat een paperassenwerk er bij een verkoop komt kijken, dan is het geruststellend te weten dat je dat kunt overlaten aan mensen die weten waar ze mee bezig zijn.” “Ja”, bekent Liesbeth, “we zijn sowieso al geen krakken in administratie en we hebben gelukkig vlug ingezien dat we daar ook geen tijd voor zouden hebben.”
Vier koppels later is de woning van Gerry en Liesbeth verkocht. Ze heeft dan een kleine vijf weken op de markt gestaan.Wat onthouden de verkopers over het kantoor en zijn dienstverlening? Liesbeth: “Dat het correcte, professionele mensen zijn die niks beloven wat ze niet kunnen waarmaken. Dat ze een uitgebreide service leveren, met onder andere uitvoerige publiciteit, een virtual tour – die we trouwens op CD-rom meekregen als herinnering – tips om je huis verkoopbaar te maken, enz. Bovendien kregen we telkens na enkele bezoeken een verslag, zodat we op de hoogte bleven. Toen alles achter de rug was, hebben we een enquête mogen invullen met onze visie over de afhandeling van de verkoop. En dat is nog niet alles! Binnenkort maken we ook nog gebruik van hun bestelwagentje dat ze gratis ter beschikking stellen voor de verhuizing.”
Gerry herinnert zich ook nog de kleine verrassing bij de afwikkeling van de verkoop: “Doordat we lid zijn van Test-Aankoop, kregen we € 250 korting op onze commissie. Mooi meegenomen.”
Welk cijfer plakken ze uiteindelijk op de samenwerking? Liesbeth: “Voor mij een 9. (tot Gerry) Maar jij bent altijd kritischer, hè (lacht)?” Gerry: “Voor mij een 8.”