ERA Janssens & Janssens

Het verhaal van Luc en Diane De Kerf-De Maeyer

In 2017 staan Luc De Kerf (52) en Diane De Maeyer (56) al eens een eerste keer stil bij het leven, hún leven. Beroepsmatig voelen ze zich als ratten in een tredmolen en de nood aan meer levenskwaliteit begint door te schemeren. Maar talloze bezwaren – waaronder het huis, de kinderen en hun vertrouwde omgeving – maken dat ze dat éne doel, anders gaan leven, voorlopig naast zich neerleggen. Het idee blijft wél gisten.

“Op een dag kreeg Diane na een ziekenhuisbezoek de diagnose van een burn-out, en de link met haar carrière in het onderwijs werd snel gelegd”, vertelt Luc. “Ziekteverlof moest soelaas brengen en in samenspraak met de directie kreeg ze op school een alternatieve job. Maar we zagen geen beterschap. Na een jaar aanmodderen, werd de werkelijke reden duidelijk…

We hebben vervolgens lange gesprekken gevoerd, onderling en met onze omgeving. Als levenspartners zouden we ons over elkaar ontfermen wanneer de nood tot extra zorg zich zou opdringen. Daarop anticiperend, maakten we de rekensom. Uitbestede zorg kost geld, en in een doorsnee gezin met studerende kinderen zijn twee inkomens dan vaak ontoereikend. Maar neemt de partner die taak op zich, dan valt er een inkomen weg en creëer je een nieuw probleem. We moesten dus op termijn keuzes maken.”

Zoals die voor de verkoop van jullie huis.

“Twee jaar geleden hadden we al eens drie vastgoedmakelaars gecontacteerd om wat basisinformatie in te winnen. Daar werd toen weinig gevolg aan gegeven, behalve door ERA Janssens & Janssens. Ik was vertrouwd met hun publiciteit, maar door mijn natuurlijke scepticisme, dankzij mijn commerciële achtergrond, was ik toch voorbereid op de typische verkooptrucs die ik van mijlenver kan detecteren. Maar het bezoek van Helene was een echte meevaller. Ze was absoluut niet opdringerig. Ik zou het zelfs perfect logisch gevonden hebben, mocht ze na de tijd die ze toen aan ons gespendeerd heeft, wat meer pushy geweest zijn. Tenslotte moeten zij ook hun boterham verdienen, hè. Ze zijn een onderneming, geen liefdadigheidsinstelling.
Die andere twee makelaars hebben niet eens moeite gedaan, voor hen hield het sowieso op.

Bij dat eerste bezoek heb ik Helene direct om een kopie van de verkoopovereenkomst gevraagd. Die bleek logisch in elkaar te zitten. We kwamen ook tot de conclusie dat ERA Janssens & Janssens niet de goedkoopste is. Maar dat moet ‘m ergens zitten. In zo’n geval zijn het de kleine lettertjes die interessant worden. Als blijkt dat ze er wel degelijk iets tegenover zetten, ook (en zelfs) iets betekenisvol in het voordeel van de koper, dan is zo’n prijskaartje terecht.”

De makelaar was dus gekozen.

“Toen nog niet. Onze intentie om te verkopen was in de koelkast beland, maar werd door de nieuwe diagnose van Diane weer actueel. Het verhaal van gisteren of van morgen bestond plots niet meer. Alleen vandaag telde nog. De slotsom was dat de tuin qua onderhoud te groot zou worden, dat onze drie kinderen geen interesse hadden, en dat er geen gemeentelijke goedkeuring zou komen voor een eventuele herbestemming van onze woning.
In februari van dit jaar hebben we ons de vraag gesteld of we nog andere partijen zouden contacteren, maar we beslisten om daar geen tijd meer in te steken en gewoon dat kantoor in te schakelen dat de meeste moeite had gedaan. En dat was ERA Janssens & Janssens.

Na gemeenschappelijk overleg werkten we met een vanafprijs. Hun prijszetting is daarbij een stuk realistischer gebleken dan wat wij vooropgesteld hadden. Elke woning heeft zijn eigenheden en daar moet je inzicht in hebben. Ieder zijn vak, hè.
Net twee dagen voor de Open Huizen Dag stond ons huis online. Toch was het hier de dag zelf al een drukte van jewelste. Maar liefst zestien koppels en wat extra familieleden zijn langsgekomen. In één uur tijd! En het was perfect georganiseerd.

Als ik denk aan ERA Janssens & Janssens, dan denk ik aan het woord ‘ontzorgen’. Alles is relaxed verlopen, zonder rompslomp voor ons. In negentien dagen was de deal rond. Ze hebben onze verwachtingen absoluut overtroffen. Ik zou ze daarom een negen op tien willen geven. Omdat hun verhaal klopt. Omdat het plausibel is.
Heeft het team van ERA Janssens & Janssens dus een mooi parcours afgelegd? Ja. Zouden we in een soortgelijke situatie met dezelfde mensen in zee gaan? Ook dan is het antwoord vast en zeker en zonder er te moeten over nadenken: ja! Ze doen het goed en we gúnnen het hen.”